Dat is verpleging die liever op het kantoor zit te praten, of achter de computer zit of gewoon voetballen zit te kijken op datzelfde kantoor. Ik werd hier behoorlijk pissig om. 26 bewoners hadden de aandacht nodig van 4 verpleegkundigen. En die 4 verpleegkundigen die waren alleen op het kantoor te vinden. En soms zei zo een verpleegkundige dan tussen neus en lippen door, “wij weten wel wat jou mankeert….”
Er is ook geen vertrouwen van de begeleiders naar de bewoners toe. Als je vraagt aan zo een begeleider, “heb je kinderen” dan is het antwoord “Ja”. Maar als je dan de namen van de kinderen vraagt, uit pure belangstelling, dan mogen ze daar van hun eigen kinderen geen antwoord op geven.
Er is geen contact. De enige wisselwerking die er bestaat is het geven van medicijnen, het controleren of de mensen wel van bed af zijn, het samen eten en de bewoners maken dan ook het warme eten. Er is geen aandacht, er is geen belangstelling, geen interesse in de bewoners. Alleen is daar die heilige computer, waar alles zogenaamd instaat over de bewoners.
Dit bovenstaande gelezen te hebben, komen we bij het Wegloophuis uit, tenminste als je als bewoner van een psychiatrische inrichting het lef heb gehad om Weg Te Lopen uit diezelfde inrichting. Hier woon je met 6 bewoners en krijg je begeleiding van 12 vrijwilligers waarvan 3 betaalde krachten. De hulp hier is zeer intensief. Per bewoner krijg je 2 contactpersonen. Die spreken alles met je door. Alles wat er op je hart ligt. Oké, allereerst is er een intake en daarna, als je aangenomen bent, begint het wonen in het Wegloophuis. Iedere bewoner krijgt een riante kamer tot zijn/haar beschikking. Beneden is de huiskamer en zijn er ook 3 kantoren.
Op het kantoor aan de tuinkant, is er de inloop. Ook ex-bewoners mogen hier komen. Er is een duidelijke communicatie over en weer tussen bewoners en begeleiding. Mensen zijn geïnteresseerd in elkaar en er wordt hier snel een band met elkaar opgebouwd. Het Wegloophuis is een huis van vriendschap en door vriendschap gedreven. Daarbij komt dat door zeer professioneel beleid alle zaken van de bewoners in vrij kort tijdsbestek worden geregeld. Hierbij moet je denken aan het opnieuw krijgen van een arts, een tandarts,urgentie, een huis, financiën bij de juiste instanties, werk, vrijwilligerswerk, vrijetijdsbesteding en contacten in de maatschappij. Als je in het Wegloophuis gewoond heb, zoals ik, dan weet je dat je daar wat aan hebt. Ze zijn professioneel, vriendschappelijk en echt aanwezig. Teus